Historia szkoły
Historia szkoły jest przedstawiona również na gazetce szkolnej
Historia Szkoły Podstawowej w Dąbrowie n. Czarną kryje się w starych, często mało czytelnych dokumentach, na których czas odcisnął silne swe piętno.
Z trudem można odczytać gołym okiem dokument niezwykle ważny dla szkoły. Jest to protokół uchwały założenia Szkoły Elementarnej w Dąbrowie n. Czarną. Uchwałę tę podjęto na zebraniu gminnym w Radoni 11 września 1864 r.
Zebrani na posiedzeniu przedstawiciele dwóch gmin: Radoni i Niewierszyn skorzystali z aktu organicznego, jakim był ukaz z dn. 30 sierpnia 1864 roku. Ten akt prawny, mający moc ustawy, dawał możliwość tworzenia w Królestwie Polskim szkół powszechnych. Niestety czas zatarł datę podjęcia uchwały o założeniu szkoły, można się jedynie domyślać, że działo się to w okresie między końcem roku 1864, a marcem 1866, gdyż zachowany protokół z 5/17 marca1866 r. jest protokołem uchwały przy otwarciu szkoły Elementarnej w Dąbrowie n. Czarną.
Pierwszym nauczycielem nowo utworzonej szkoły został Aleksander Jabłonowski, który otrzymał bardzo niskie uposażenie. Dlatego wystąpił z rezygnacją z posady nauczyciela.
Nauka odbywała się w wynajętym przez Stowarzyszenie Szkoły Elementarnej w Dąbrowie domu przy moście, którym zarządzał Karol Rogajski, dzierżawca folwarku wsi Dąbrowa. W chwili otwarcia szkoły tj. w marcu 1866 r. Szkoła Elementarna liczyła 62 uczniów. Były to dzieci w wieku 6 -13 lat.
Nie wiadomo co działo się w latach 1890-1914, brak dokumentów sprawia, że w tym okresie wytwarza się luka. Jednakże zapisy w późniejszych dokumentach pozwalają domniemywać, że na przełomie XIX i XX w. najprawdopodobnie została wybudowana, naprzeciw kościoła, dwuizbowa szkoła, w której znalazły się również dwa duże pokoje, kuchnia oraz spiżarka dla nauczyciela. Szkoła została wybudowana z czerwonej cegły, dlatego w późniejszym okresie, gdy nauka odbywała się w wielu punktach Dąbrowy, budynek nazywano czerwoną szkołą, a od lat osiemdziesiątych domem nauczyciela. Budynek ten służył prawie 100 lat, został rozebrany w 1997 roku po wybudowaniu tuż obok nowego obiektu szkolnego.
Rok 1915 przyniósł reformę szkolnictwa, Dąbrowa również została nią objęta, powstała wtedy bowiem tutaj Szkoła Ludowa, której struktura utrzymuje się w latach 1915-1919.
27 V 1919 r. w Dąbrowie powstaje Publiczna szkoła Powszechna natomiast 1 X 1919 r. zostaje utworzona szkoła dwuklasowa, a od 1923 zaczyna funkcjonować czteroklasowa Publiczna Szkoła Powszechna. Zmiany stopnia organizacji szkoły sprawiają, że w 1928 r. ? powstaje pięcioklasowa, a w 1930 r. siedmioklasowa szkoła powszechna.
W związku z walkami w 1945 r. uczniowie zaprzestali uczęszczać do szkoły. Naukę wznowiono w roku szkolnym 1946/47. Zajęcia odbywały się w różnych punktach Dąbrowy, jednakże żaden z tych lokali nie spełniał wymogów, dlatego też w 1950 roku dla użytku szkolnego zostaje zaadaptowany dworek, którego ostatnim dziedzicem był Namysłowski. Po generalnym remoncie otrzymano budynek zawierający 5 sal lekcyjnych, kancelarię i pokój nauczycielski.
Na początku lat 60-tych obok głównego budynku szkolnego (dworku) Piotrkowska Fabryka Mebli pobudowała, dla celów letniskowych, drewniany barak, który również został wykorzystany dla celów dydaktycznych. W baraku dzieci uczyły się przez 30 lat.
23 września 1992 roku Rada Gminy Aleksandrów, wychodząc naprzeciw potrzebom środowiska lokalnego, podjęła uchwałę o rozpoczęciu inwestycji pod nazwą Szkoła Podstawowa w Dąbrowie n. Czarną. W październiku 1992 roku rozpoczęła się budowa nowej szkoły. Jedynymi inwestorami tej budowy byli: Urząd Gminy Aleksandrów i Kuratorium Oświaty w Piotrkowie Trybunalskim. Od 1 września 1997 r. w nowo wybudowanej szkole odbyły się zajęcia lekcyjne. W tym to miesiącu odbyło się uroczyste otwarcie szkoły.